Maar ik moet het zeggen. Deze baby gaat het niet halen. Hij is te ziek, en al onze mogelijkheden zijn uitgeput. Verdriet, ontzetting, ongeloof. Het verscheurt het hart van de dokter, maar dat valt in het niet bij wat ouders meemaken als zij het kostbaarste en tegelijk meest kwetsbare verliezen. 

Harde werkelijkheid, harde cijfers

Ieder leven dat in de knop gebroken wordt is er één teveel, maar toch zijn cijfers belangrijk. In Suriname overlijdt gemiddeld bijna 2% van alle pasgeborenen. Wereldwijd staat Suriname daarmee op de 87e plek. Hoewel de cijfers aanzienlijk verbeterd zijn sinds 1990, toen nog meer dan 4% overleed, is er nog geen reden om te juichen. Het is niet helemaal gelukt om het 4e millenniumdoel te halen; het met 2/3e terugdringen van kindersterfte onder de 5 jaar. Sterfte onder pasgeborenen is de belangrijkste factor hierin.

Des te meer reden dus, om niet bij de pakken neer te zitten, maar aan de slag te gaan. Bij de kindergeneeskunde in Suriname werken dokters en verpleegkundigen zich al iedere dag een slag in de rondte. Toch proberen we, te midden van de drukte, onze blik op de lange termijn te richten. Alleen dan kunnen we structurele verbeteringen doorvoeren.

Meten is weten

Om te weten hoe je sterfte onder pasgeborenen voorkomt, moet men eerst goed weten hoe het komt dat veel kinderen komen te overlijden. De laatste jaren is een belangrijk begin gemaakt met het kindergeneeskundig gerelateerd onderzoek in Suriname. Door in te spelen op nieuwe, goedkope methoden om levensbedreigende infecties te beoordelen en te behandelen proberen we zorg voor zieke pasgeborenen te verbeteren. Het is monnikenwerk; om tot de juiste inzichten te komen moeten talloze dossiers en gegevens worden nageplozen in de enorme papierwinkel die de Surinaamse ziekenhuizen rijk zijn. Maar omdat het essentieel is om de meest kwetsbaren onder ons te beschermen, is het dit dubbel en dwars waard.

Help ons mee om de meest kwetsbare te beschermen: