Drie miljoen US dollar!
Onlangs werd er door het Ministerie van Regionale Ontwikkeling bekend gemaakt dat er tien dorpen in het binnenland zouden worden voorzien van schotels en flatscreen TV’s. Dit zodat zij de WK konden volgen. Want ondanks dat er niet genoeg werkgelegenheid en scholingsmogelijkheden zijn, is het natuurlijk absolute noodzaak dat men wel de WK kan zien. Brood en spelen in de tropen! Het grapje kost in totaal rond de 3 miljoen US dollar. Die miljoenen worden uitgegeven aan een groep die bestaat uit maximaal tienduizend mensen. Frappant is ook dat er in het binnenland van Suriname een tekort is aan mannen. Hele dorpen bestaan er uit vrouwen. Dat komt doordat de mannen vaak in de stad zijn op zoek naar werk of de op de goudconcessies in andere gebieden. Ook Frans-Guyana is een populaire plek voor werkzoekenden vanwege de euro. Vrouwen kunnen ook voetbalgek zijn maar in het binnenland leeft men nog op de traditionele wijze. Moeder heeft dus eigenlijk geen tijd, en ook geen bankstel, om rustig te gaan zitten en voetbal te kijken. Hoe moeten de kinderen anders eten? En de kleren gewassen? De kostgronden bewerkt?

Waar blijft de ontwikkeling?
Of deze beslissing, en de daarbij behorende uitgave weldoordacht was, is de vraag. Het is aan de ene kant te hopen van niet. Was het wel zo dan wil dat namelijk zeggen dat men bewust het partijbelang boven het algemeen belang plaatst. Over de ruggen van de mensen heen die het niet doorhebben omdat ze gebiologeerd naar het voetbal kijken of onder de indruk zijn van de enorme flatscreens die niet eens passen in de kleine hutjes waar men nog in leeft. Er is blijkbaar wel geld om zo een frivole uitgave te doen maar waarom is het nog steeds niet gelukt het binnenland 24 uur per dag van elektriciteit te voorzien? Nu krijgen ze maandelijks een bepaalde hoeveelheid diesel om generatoren aan te drijven zodat er dagelijks van 19:00 tot 23:00 uur stroom is. En vaak is dat niet genoeg en zit men dus standaard een deel van de maand zonder stroom. Waarom is er geen behoorlijke drinkwatervoorziening? Of goede faciliteiten voor leerkrachten zodat lesgeven in het binnenland populair wordt? Waarom wordt er niet voor gezorgd dat er, op de scholen die er wel zijn, bijvoorbeeld genoeg papier is?

Waarom?....
Waren er geen goedkopere manieren om het binnenland de mogelijkheid te geven de WK te kunnen volgen? Waarom is dat iets waar een ministerie over moet nadenken? Waarom worden belastingcenten van hardwerkende burgers in de stad gebruikt voor zoiets? En niet voor duurzame ontwikkelingen? Goedkopere opties waren er dus wel! Er is aangeboden het voor een bedrag van 20.000 US Dollar voor elkaar te krijgen dat de signalen van het analoge netwerk tot in dat gebied ontvangen konden worden. Waarom toch is gekozen voor de optie met een kostenplaatje van 3 miljoen? Dat mag Kofi weten! En over een maand is de WK voorbij, gaat men terug naar de normale orde van de dag en is het land 3 miljoen US dollar armer. Men kan er in het binnenland gelukkig nog wel trots op zijn een echte flatscreen te bezitten. Duurzame ontwikkeling? Natuurlijk. De gebruiksaanwijzingen behorende bij de TV’s zijn perfect lesmateriaal! En die schotels, daar kon je toch ook van eten?...